tłumaczenia pisemne z bułgarskiego Technika tłumaczenia konsekutywnego sprowadza się zatem
W tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz rozpoczyna tłumaczenie dopiero, gdy prelegent skończy swoją wypowiedź (przemówienie może być podzielone na części). Zazwyczaj w tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz w trakcie przemówienia stoi obok rozmówcy, słucha go i sporządza notatki. Gdy osoba mówiąca skończy przemówienie lub zrobi przerwę w swojej wypowiedzi, tłumacz odtwarza wypowiedź w języku docelowym w całości i w taki sposób jakby to on ją wygłaszał. Tłumaczenie konsekutywne różni się od tłumaczenia liaison wyłącznie długością fragmentów do przetłumaczenia. W tłumaczeniu konsekutywnym mówca może mówić bez przerwy nawet przez pięć minut, podczas gdy w tłumaczeniu liaison wypowiada zazwyczaj 3-4 zdania i robi przerwę. Technika tłumaczenia konsekutywnego sprowadza się zatem do selekcji najważniejszych informacji i przekazania kwintesencji komunikatu (stąd angielskie ?interpreter? wywodzi się od angielskiego czasownika ?interpretować?). Z tego powodu zakłada się, że ustny przekład konsekutywny musi być zawsze krótszy od komunikatu w języku źródłowym. Aby zapamiętać treść pięciominutowego przemówienia mówcy, tłumacze często stosują specjalny system notatek, składający się z symboli oznaczających słowa ? klucze oraz znaków takich jak: spójność, przeczenie, akcentowanie, wynikanie itp. W tym systemie celem tłumacza nie jest zapamiętanie wyrazów, lecz zapisanie informacji pozwalających później odtworzyć ciąg myślowy mówcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Ponieważ grupa fokusowa składa się zwykle
Podczas tłumaczenia dla grupy fokusowej tłumacz razem z klientami przebywa w dźwiękoszczelnej kabinie lub na stanowisku komentatorskim. Zazwyczaj w takim pomieszczeniu, pomiędzy tłumaczem a członkami grupy fokusowej, znajduje się lustro weneckie, dzięki któremu tłumacz może niezauważony obserwować uczestników spotkania. W czasie trwania rozmowy tłumacz słyszy wypowiedzi przez słuchawki i symultanicznie tłumaczy je klientom. Ponieważ grupa fokusowa składa się zwykle z około 2 do 12 osób (bądź więcej) zadanie tłumacza polega nie tylko na tłumaczeniu treści wypowiedzi, lecz również na naśladowaniu intonacji, sposobu mówienia, tonu, śmiechu bądź innych emocji mówcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
edytuj kod, encyklopedyczna definicja
W wielu wypadkach jedynie miejsce akcentu decyduje o różnym znaczeniu dwóch wyrazów o jednakowej formie graficznej, np.:
"e" wymawiamy jak polskie "e" /?/
"?" wymawiamy jak polskie "i" /i/
"a" w wymowie jest podobna do polskiego "a" /a/
"?" najbardziej charakterystyczna samogłoska języka bułgarskiego. Nie ma odpowiednika w języku polskim. /??/
"o" wymawiamy jak polskie "o" /?/
"y" wymawiamy jak polskie "u" /u/
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski